Atık tel işleme endüstrisinin entegrasyonu sürdürülebilir bir endüstriyel kalkınma modelidir.

Atık tel işleme endüstrisinin entegrasyonu, sürdürülebilir bir endüstriyel kalkınma modelidir. Geleneksel endüstriyel organizasyon yapısıyla karşılaştırıldığında, atık tel işleme endüstrisi entegrasyonunun odak noktası, yoğunlaşma, ürün farklılaşması ve giriş engellerinden, ekolojik denge yasasına kayacaktır. Bakır tel geri dönüşüm makinesi kullanılarak atık teller işlenirken, sadece ekonomik büyümeyi değil, aynı zamanda çevre koruma ve kaynak tasarrufuna da dikkat ediyoruz. Amaç, ekonomik büyüme, insanlık ilerlemesi ve endüstriyel kalkınmanın koordineli ilerlemesini teşvik etmektir. Atık tel işleme endüstrisinin entegrasyonu, sistem teorisi, sibernetik, sinerji teorisi ve bilgi teorisine dayanmaktadır. Çoklu geri besleme döngüsünün zincir ağı genişlemesi yoluyla, bir yandan endüstriyel sistem ile doğal sistem arasındaki negatif geri besleme ilişkisini kurmak gerekirken, diğer yandan malzeme akışı, enerji akışı ve bilgi akışına dayalı olarak endüstriler arasında ve içindeki birleşme mekanizmasını gerçekleştirir.

Negatif geri besleme, endüstriyel sistemin istikrarlı olma eğilimini artırır ve birleşme, endüstriyel sistemdeki unsurların, endüstrinin sürdürülebilir büyümesini ve ekolojinin uzun vadeli istikrarını korumak için bir geri besleme mekanizmasına sahip bir endüstriyel ekolojik yapı sistemi oluşturmak üzere, biyolojik zincire benzer bir simbiyotik yapı oluşturmasını sağlar. Bu nedenle, atık tel işleme endüstrisinin entegrasyonunun, üretimden tüketime ve atık bertarafına kadar tüm süreçte malzeme geri dönüşümü ve enerji kademeli kullanımını gerçekleştirmek için, farklı endüstriler veya aynı endüstrinin farklı departmanları arasındaki yaratıcı entegrasyon yoluyla sistem teorisine dayandığına inanıyoruz. Bu, insanların çevresel kaynaklar sorununu açık bir şekilde çözmesi için yeni bir fikirdir ve döngüsel ekonomi gereksinimlerine göre endüstriyel organizasyon yapısının yeniden düzenlenmesidir. Sadece çevresel kaynakların kısıtlamaları altında endüstrinin sürdürülebilir kalkınmasını gerçekleştirmek için uygulanabilir bir çözüm değil, aynı zamanda endüstriyel yapıyı optimize etmek ve ekonomik kalkınma modunu değiştirmek için bir organizasyonel model inovasyonudur.